KARA GERGEDANLAR

AFRÎKA KARA GERGEDA NI» veya öbür adıyla «kanca dudaklı gergedan» (Diceros bicornis «çift boynuzlu») Afrika'nın yaygın gergedan türüdür. Omuz hizasında 150 santim boyunda olan yetişkin erkeği 1,5 ton ağırlığında olabilir. Uzayıp incelen üst dudağı, dalları ve yapraklan tutup ağzına götürmesine  elverişlidir.
Bu gergedanın iki boynuzu vardır. Dişilerin bazan erkeklerden daha uzun boynuzlan olur. Öndeki boynuz genel olarak arkadakinden uzundur. Şimdiye kadar rastlanan en uzun gergedan boynuzu 136 santimdi. Ortalama uzunluk bunun yansı kadardır.
Kara gergedan'ın, filinki veya yaban sığırınınki derecesinde olmamakla beraber gene de mükemmel bir koku alma duygusu vardır. İşitme duygusundan da çok faydalanır. Fakat görmeye sıra gelince, bu hayvan etrafım, gözlüğünü kaybetmiş miyop bir insandan daha iyi göremez.
Afrikalı yerliler kara gergedanı mızrakla öldürürler. Ondan filden olduğu kadar korkmazlar. Kara gergedanın 2 santim kalınlığındaki sert derisi dövüşlerde kullanılmak üzere fevkalâde dayanıklı kalkanlar yapılmasına yarar. Yerliler bunu beyazlatarak kullanırlar. Kara gergedanın etinin damarlı ve sert olması normaldir. Fakat Afrikalılar onu taşlarla döverek oldukça yumuşatırlar. Karaciğerini ise çok gözde bir yiyecek sayarlar.

Kara gergedanla bir gün:

Kara gergedan'ın 15 -16 kilometre çapında bir bölgesi vardır. Bu sahanın içinde bir suyun bulunması şarttır. Kara gergedan çoğu zaman geceyarısı su içmeye çıkarsa da, bu işin kesin   bir   vakti   yoktur.   En   hareketli zamanları sabahın erken saatleri ve akşam üstü ise de, gecenin veya gündüzün herhangi bir saatinde ortalıkta gezebilir. Arkadaş canlısı bir hayvan olmadığından iki, üç taneden fazlasının (yavru da dahil) bir arada görüldüğü  enderdir.
Kara gergedan bir ara Büyük Sahra'nın güneyindeki bütün Afrika'da pek boldu. Bugün yalnız Doğu Afrika'da bol sayıda kalmıştır. Bu hayvan dik ve kayalık tepeleri tercih etmesine rağmen, ovalarda da sık sık görülür.
Otlayan bir hayvan olan kara gergedan, alçak çalıların filizleri ve yapraklarıyla beslenir, fakat körpe dalları, otları ve bazı uzun sazları da sever. Sabah erken, akşam geç vakit ve gece karnını doyurur. Pisliğini bir ağacın veya çalının altında kazılmış fincan tabağı biçimindeki bir oyuğun içine yapar. Bazen bu deliklerde epeyce bir pislik yığını birikir. Bu gibi oyukları birleştiren patikalar göze çarpar. Her bir helanın etrafında ise, hilâl biçiminde derin oluklar kazılmış bulunur.
Kara gergedan uyku süresinin en büyük kısmını öğle sıcağında gölgeli bir köşede geçirir. Çeşitli durumlarda uyuklar.Bir tanesi ayakta mışıl mışıl uyurken görülmüştür, başkaları yan dönerek veya ayaklarını vücutlarının altına kıvırarak uyurlar. Bazı kara gergedanlar, atlar gibi, önce ön ayakları üzerinde doğrularak kalkarlar. Bir kısmının da inek gibi arka ayaklarından itibaren kalkmak kolaylarına gelir.